အေတြးစာစု(၃)

အခ်ိန္မတန္မီ ခူးတဲ့ပန္း မေမႊးပ်ံ့ ့နိုင္ေသးဘူး။

အခ်ိန္မတန္မီ ဆြတ္တဲ့သစ္သီး မခ်ိဳျမိန္ႏိုင္ေသးဘူး။

အခ်ိန္မတန္မီ ေျပာတဲ့စကား အရာမထင္ႏိုင္ေသးဘူး။

အခ်ိန္မတန္မီ လုပ္တဲ့အလုပ္ အထမေျမာက္ႏိုင္ပါဘူး ။

အမုန္းရန္ျငိဳးေတြလည္း ျငိမ္းေအးကင္းစင္သြားပါေစ....

ေဒါသမာနမီးလ်ွံေတြလည္း ျငိမ္းခ်မ္းျပီးဆံုးသြာပါေစ...

လူသားအားလံုးလည္းအသက္ ေဘးအနၲရာယ္အပါင္းကေန ကင္းလြတ္ျငိမ္းခ်မ္းႀကပါေစ....

ပူပန္ေႀကာင့္ႀကေသာကမွန္သမ်ွ ကင္းစင္ျငိမ္းခ်မ္းႀကပါေစသား။

ခ်စ္သူ ဆိုတာ...

ကိုယ္သယ္ပိုးရမယ့္ ဝန္တစ္ခုကို ကိုယ္စားသယ္ပိုးေပးတတ္တဲ့ ကိုယ္ပြားတစ္ခု...

ကိုယ္ငိုေႀကြးခါနီး ညင္သာစြာ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတတ္တဲ့

ပခုံးတစ္ဖက္...

ကိုယ္လမ္းေပ်ာက္ခါနီး လွမ္းေပးလာတတ္တဲ့ လက္တစ္စံုပါ ။

 

လူတိုင္းဆီက ခ်ီးက်ဴးစကားသံေတြၾကားခ်င္ခဲ ့ေပမယ္ ့..

တျခားသူတစ္ေယာက္ကို စတင္ခ်ီးက်ဴးစကားဆိုဖို ့..

ဝန္ေလးတြန္႕ဆုတ္ခ်င္ေနလိမ့္မယ္..။

လူတိုင္းဆီက မာယာကင္းတဲ ့ရိုးသားတဲ ့ဆက္ဆံေရးကို

ေမွ်ာ္လင့္ေနမိေသာ္လည္း..

ကိုယ္က စတင္ရိုးသားၾကည့္ဖို ့..သတိေမ့ခ်င္ေမ့ေနလိမ့္မယ္..။

သူတစ္ပါးဆီက နက္႐ိႈင္းေလးနက္လြန္းတဲ ့ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းကို

အလိုရွိေတာင့္တလြန္းမိေပမယ္ ့..

ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က စတင္ေလးနက္ၾကည့္ဖို ့

မလိုအပ္ေသးဖူးလို ့ ထင္ခ်င္ထင္မိေနလိမ့္မယ္..။

တကယ္သာ ေနတတ္မယ္ဆုိရင္ ဘဝဆုိတာ ေပ်ာ္စရာအေကာင္းဆံုး ခရီးတစ္ခု...
တကယ္သာ ခ်စ္တတ္မယ္ဆုိရင္ ခ်စ္သူဆိုတာ ကိုယ့္ရဲ့ရင္ခ်င္းဆက္
အေဖာ္တစ္ေယာက္...
တကယ္သာ ႀကိဳးစားၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာ ကိုယ့္အတြက္
အလွပဆုံး စိမ္ေခၚမႈတစ္ခုပါ ...။

 အားလံုးပဲေပ်ာ္ရြင္ၾကပါေစ.....

ၿငိမ္းခ်မ္းသူ(နည္းပညာ)

http://nyeinchanthu3.blogspot.com